Sant Joan 2010

El Conxuro

Mouchos, coruxas, sapos e bruxas.

Demos trasgos e diaños, espiritos das nevoadas veigas.

Corvos pintigas e meigas, feitizos das menciñeiras.

Pobres cañotas furadas fogar dos vernes e alimañas.

Lume das Santas Compañas, mal de ollo, negros meigallos, cheiro dos mortos, tronos e raios.

Oubeo do can, pregón da morte; fuciño do sátiro e pé de coello.

Pecadora lingua da mala muller casada con home vello.

Averno de Satán e Belcebú, lume dos cadaveres ardentes, corpos mutilados dos indecentes, peidos dos infernais cús, muxido da mar embravescida.

Barriga inutil da muller solteira, falar dos gatos que andan á xaneira, guedella porca da cabra mal parida.

Con este fol levantarei as chamas de este lume que asemella ao do inferno, fuxirán as bruxas a cabalo das escobas, índose bañar na praia das areas gordas.

¡Oïde, oíde! Os ruxidos que dan as que non poden deixar de queimarse na augardente, quedado así purificadas.

E cando este brevaxe baixe polas nosas gorxas quedaremos libres dos males da nosa ialma e de todo embruxamento.

Forzas do ar, terra, mar e lume, a vos fago esta chamada: si é verdade que tendes máis poder que a humana xente, eiquí e agora, facedes cos espiritos dos amigos que están fora, participen con nós de esta queimada.